ภาวะเหงื่อออกมากรักษาอย่างไร?

1.การปรับเปลี่ยนรูปแบบการใช้ชีวิต
การรักษา ได้แก่:การเปลี่ยนกิจวัตรประจำวันของคุณเช่น อาบน้ำให้บ่อยขึ้นหรือสวมเสื้อผ้าที่ระบายอากาศได้ดี จะช่วยลดภาวะเหงื่อออกมากที่อาการไม่รุนแรงได้
2.ผลิตภัณฑ์ระงับเหงื่อที่มีสาร อะลูมิเนียม
คุณอาจต้องทำการตรวจวินิจฉัยอย่างน้อยหนึ่งอย่างหรือมากกว่านั้น เพื่อหาสาเหตุที่ทำให้ร่างกายของคุณมีเหงื่อออกมากเกินไปโดยฉพาะชนิดทุติยภูมิอาจต้องตรวจเลือดหรือปัสสาว หรือซักประวัติเกี่ยวกับโรคประจำตัวและการใช้ยาพี่อหาสาเหตุที่แท้จริงยองการเกิดภาวะนี้
3.ยารับประทาน
เยาต้านโคลิเนอร์ฉีก (Glycopyrrolate และ Oxybutynin)จะร่วยให้สารระงับเหงื่อที่มีส่วนผสมยองสารอะลูมิเนียมทำงานได้ดีขึ้นผลย้างเคียงที่อาจกิดขึ้น ได้แก่ ตาพร่ามัวและมีปัญหากระพาะปัสสาวะ ปากแห้ง ท้องพุก หรือ ง่วงนอนได้ในกรณีที่ผู้ป่วยมีภาวะเหงื่อออกมาก เนื่องจากความเครียดด้านจิตใจ แพทย์จะแนะนำยากล่อมประสาทเพื่อคลายความวิตกกังวล
4.ผ้าเช็ดทำความสะอาดคุณภาพทางการแพทย์
ผ้าชนิดนี้มีสารไกลโคปิโรเนียมโทซิเลต (Qbrexza)อาจช่วยลดเหงื่อบริเวณรักแร้ เป็นผ้าชนิดใช้ครั้งเดียวแล้วทิ้ง ซึ่งผู้ป่วยควรใช้ผ้าเช็ดทำความสะอาดเป็นประจำ เพื่อประสิทธิภาพที่ดียิ่งขึ้น

จะเกิดอะไรขึ้นหากการใช้ยาหรือเหงื่อออกมากการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตไม่ช่วยให้อาการดีขึ้น?
หากอาการไม่ดีขึ้น แพทย์อาจแนะนำการให้รับการรักษากับแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางเพิ่มเติม:
1. lontophoresis
เป็นการรักษาด้วยกระแสไฟฟ้าอ่อนๆ (Iontophoresis)เพื่อยับยั้งการทำงานยองต่อมเหงื่อ โดยแพทย์จะให้ผู้ป่วยวางฝ่ามือ แลาเท้าในอ่างน้ำตื้นๆ จากนั้นปล่อยประเสไฟฟ้าอ่อนๆลงไป การรักษาด้วยวิธีนี้ใช้เวลาประมาน 10-20นาที แต่อย่างไรก็ตามการรักษาด้วยวิธีนี้มีโอกาสกลับมาเป็นซ้ำได้
2. การฉีดโบท็อกซ์
การฉีดโบทูจินัมทอกชิน (โบท็อกซ์)เข้าไปในเส้นประสาทสามารถหยุดการทำงานของต่อมเหงื่อไต้แค่ชั่วคราวประมาณ3-6 เดือน และมีโอกาสกลับมาเป็นซ้ำได้
3. การบำบัดด้วยคลื่นไมโครเวฟ
วางอุปกรณ์ที่ทำหน้าที่ปล่อยคลื่นไมโครเวฟ (เรียกว่า MiraDry) บนบริเวณผิวหนังที่มีภาวะเหงื่อออกมาก ความร้อนจากคลื่นไมโครเวฟจะทำลายต่อมเหงื่ออย่างถาวร วิธีการรักษานี้ต้องใช้ระยะวลานานเป็นชั่วโมง และสามารถลดเหงื่อออกมากบริเวณใต้วงแขนได้ดี

ใครบ้างที่ควรได้รับการรักษาภาวะเหงื่อออกมากด้วยการผ่าตัด?
เมื่อการรักษาด้วยวิธีอื่นๆ ไม่ได้ผลแพทย์จะแนะนำให้คุณอาจต้องรักษาด้วยวิธีการผ่าตัดในผู้ป่วยที่มีภาวะเหงื่อออกมากบริเวณมือ หรือที่เรียกว่า Palmar hyperhidrosis การผ่าตัดมักค่อนข้างมีบทบาทสำคัญในการรักษา โดยศัลยแพทย์จะพิจารณาให้รักษาด้วยการกำจัดเส้นประสาทที่เลี้ยงต่อมเหงื่อบริเวณปลายมือ โดยการตัดการส่งกระแสประสาทที่ส่งไปยังต่อมเหงื่อ (SymphateticChain) เป็นผลให้กิดการยับยั้งการสร้างเหงื่อจึงช่วยลดภาวะเหงื่อออกมากด้ หรือที่เรียกว่า Sympha tectomy โดยวิธีนี้หมากับผู้ป่วยที่ไม่ตอบสนองต่อวิธีการรักษาแบบอื่นๆ

“การผ่าตัดจะใช้กล้องชนิดพิเศษผ่านทางช่องระหว่างซี่โครง โดยไม่มีเครื่องถ่างยยาย โดยบาดแผลจะมียนาตล็กเพียงแค่ 1 เซนติเมตร อยู่บริเวณใต้รักแร้ทั้ง 2 ข้าง โดยผู้ป่วยจะใช้เวลาทำผ่าตัดประมาณ 1 ชั่วโมง หลังผ่าตัดด้าไม่มีกาวะทรกช้อนผู้ป่วยจะสามารถกลับบ้านได้วันรุ่งขึ้นหลังได้รับการผ่าตัด”

ข้อดีในการผ่าตัดแบบสองกล้อง Symphatectomy
1. โอกาสหายขาดสูง
2. ลดภาวะเทรกช้อนจากการผ่าตัด
3. ลดความเจ็บปวดหลังจากการผ่าตัด
4. ลดการเสียเลือดระหว่างการผ่าตัด
โดยระยะวลานอนโรงพยาบาลประมาณ 1 วันหลังจากการผ่าตัด

ภาวะแทรกซ้อนจากการผ่าตัด
การผ่าตัด Symphatectomy นั้น มีภาวแทรกซ้อนที่สำคัญ คือ ภาวะเหงื่อชดเชย หรือที่เรียกว่า Compensatory hyperhidrosis ภาวะนี้เกิดขึ้นได้จากการที่เราไปตัดต่อมเหงื่อที่ทำงานมากผิดปกติ ส่งพลทำให้ต่อมเหงื่อที่ยังมีsอยู่เกิดการทำงานทดแทนส่งผลทำให้เกิดเหงื่อออกมากบริเวณอื่น เช่น ลำตัวหรือ ต้นยา เป็นต้น โดยโอกาสเกิดมีตั้งแต่ 10-40 เปอร์เซนต์ตามรายงานการศึกษาที่ออกมานอกจากนี้ ในบางรายผู้ป่วยมีพังพืดบริเวณปอด อาจต้องใส่สายระบายในช่องทรวงอก ( Intercostal Chest Drain)

เมื่อต้องผ่าตัดจะทำอย่างไร
* แพทย์จะนัดท่านมาจองเตียง 10-14 วันล่วงหน้า เพื่อเตรี่ยมความพร้อมยองร่างกาย และ ตรวจเลือด โดยจะนอนโรงพยาบาล 1 วันก่อนผ่าตัด
* ต้องงดการกินยาละลายลิ่มเลือด การสูบบุหรี่ และดื่มแอลกอฮอสโดยเด็ดขาด

การเตรียมก่อนผ่าตัด 1 คืนก่อนผ่าตัด
* ทำจิตใจให้สงบ ลดความวิตกกังวล ถ้าท่านเครียด นอนไม่หลับให้ปรึกษาแพทย์ และ พยาบาลเพื่อยอยานอนหลับ
* งดน้ำ และ อาหาร หลังเที่ยงคืน

เช้าวันผ่าตัด
* ก่อนไปห้องผ่าตัด หากท่านมีฟันปลอม ให้ถอด และ ของมีค่าที่ติดตัวท่าน เช่น ตุ้มหู้ สร้อยคอ นาฬิกา แหวน พระเครื่อง โดยพากญาติท่านไว้
* พยาบาลจส่งท่านไปห้องผ่าตัด
* วิสัญญ์แพทย์จะเริ่มให้ยาสลบ
* ในระหว่างการผ่าตัด ท่านจะไม่รู้สึกตัว และ ไม่รู้สึกเจ็บใดๆ

ปัญหาและภาวะแทรกซ้อนที่อาจพบได้
ปอดแฟบ เกิดจากการไม่กล้หายใจหรือไอยับเสมหะพราะกลัวเจ็บแผล ดังนั้นจึงมีการฝึกการไอและการหายใจอย่างมีประสิทธิภาพ
1.การหายใจอย่างถูกวิธีจช่วยทำให้ปอดมีการขยายตัวด้อย่านเต็มที่ เป็นการฝึกการใช้กล้ามเนื้อกระปังมและกล้ามเนื้อหน้าท้องทำโดยให้นอนหงาย ชันเช่า ทำให้กล้ามเนื้อหน้าท้องหย่อนตัว วางมือข้างหนึ่งไว้ที่หน้าอกอีกข้างหนึ่งวางไว้ที่หน้าท้อง สูดลมหายใจข้าออกลึกๆห้ หายใจเข้า-ท้องป่อง หายใจออก-ท้องแพบ
2. การไออย่างมีประสิทธิภาพจะช่วยยับเสมหะที่คั่งค้างออกมา โดยให้ท่านโน้มตัวไปข้างหน้าแล้วหายใจข้าออกลึก ๆ ประมาณ 4-5 ครั้ง ครั้งสุดท้าย สูดหายใจเข้าลึกๆ กลั้นไว้แล้วไอออกมาแรงๆ
3. การฝึกบริหารปอดโดยใช้เครื่องขยายปอดโดยการดูดหรือสูดอากาศจากเครื่องช่วยขยายปอดให้เต็มที่ แล้วพ่นลมหายใจออกทางปาก ตัวครื่องจะมีที่วัดปริมาตรบอกถึงสภาพปอดยองท่าน

ความเจ็บปวดและการจัดการกับความเจ็บปวด
1. ท่านควรทำกิจกรรมต่างๆ ด้วยตัวเอง
2. ใช้มือหรือหมอนประคองบริเวณแผลผ่าตัดยณะอ หรือใช้ผ้ารัดหน้าอกรัดบริเวณแผลผ่าตัดเพื่อลดความเจ็บปวด
3. การลุกนั่งทำด้โดยตะแคงลำตัว และใช้แยนข้างใตข้างหนึ่งตันตัวขึ้น ไม่ลุกขึ้นนั่งแบบตรงๆ เนื่องจากจะทำให้แผลปริแยก
4. ทำกิจกรรมช้าๆ ไม่รีบร้อน มีการผ่อนแรงตามระดับความเจ็บปวด
5. ในช่วงหลังผ่าตัดระยะแรก ท่านจะได้รับยาแท้ปวดชนิดฉีดเมื่อมีอาการดีขึ้นแพทย์จะลดปริมาณยาลจและเปลี่ยนเป็นยารับประทานแทน

ท้องผูก ท้องอืด
การดมยาสลบมีผลทำให้ลำไส้หยุดการเคลื่อนไหวชั่วคราว เพราะฉะนั้นหลังตัด ท่านจึงควรพยายามทำกิจกรรมหลังผ่าตัดให้เร็วที่สุด เพื่อกระตุ้นให้ลำไส้มีการทำงานตามปกติ

อาการไอ
ฮาจเกิตได้ตามปทติ เนื่องจากใส่ห่อช่วยหายใจ มัทฉะดีขึ้นประมาณ1 เดือน

อาการเจ็บหน้าอก
เหมือนไพฟ้าซื้อต พบได้ปกติ มัทจะดีขึ้นใน 3-4 เดือน

ภาวะแทรกซ้อนอื่นๆ
ที่อาจกิดขึ้นไต้ทมความรุนแรงของโรค์ในผู้ป่วยแต่ละรายซึ่งจะได้รับการรักษาและเฝ้าระวังจากทีมผู้รักษาอย่างไกลัชิด

แผนการรักษา
ภาวะนี้สามารถรักษาให้หายขาดได้หรือไม่?
จากสถิติพบว่ามีประชากรของสหรัฐอมมริการาวๆ 2-5 เปอร์เซนต์ที่มีภาวเหงื่อออกมาก ซึ่งในความจริแล้วอาจมีจำนวนผู้ป่วยที่สูงกว่านี้มาก แห่เนื่องผู้ป่วยหลายคนอาจม่คยพูดถึงอาการผิดปกติยองต้นเองเละไม่เคยเข้ารับการตรวจสุขภาพ จึงทำให้ยากต่อการปรเมินตัวเลขที่แท้จริงของผู้ที่มีภาวะเหชื่อออกมากได้

อาการและสาเหตุของการเกิดภาวะเหงื่อออกมาก?
หรับภาวะหงื่อออกมากแบบปฐมภูมินั้นมีโอกาสรักษาให้หายยาดได้ ส่วนภาวเหงื่อออกมากแบบทุติยภูมิการรักษาจะขึ้นอยู่กับปัญหาสุขภาพยองผู้ป่วยเมื่อหาสาเหตุและได้รับการรักษาที่ตรงจุดภาวะนี้ก็จะหมดไป